სხალთის ტაძარი არის მართლმადიდებლური ტაძარი აჭარაში. იგი დათარიღებულია მე-13 საუკუნის შუა ხანით.
ეს არის დიდი დარბაზული ეკლესია.
სხალთის ეკლესია არის შუა საუკუნეების ეკლესია, რომელიც გადაურჩა ოსმალეთს და საბჭოთა პერიოდს აჭარაში. იგი ფუნქციური გახდა 1990 წელს.
სხალთის მონასტერი მდებარეობს ბორცვზე, მდინარე სხალთისწყლის ხეობაში, სოფელ ყინჩაურში, ხულოს მუნიციპალიტეტში. როგორც გზა, რომელიც შუა საუკუნეებში , სტრატეგიულად უკავშირდებოდა აჭარა არტაანს ( თანამედროვე არდაგანი, თურქეთი). წერილობითი წყაროები სხალთის შესახებ მწირია.
ლეგენდა ეკლესიის მშენებლობას თამარ მეფის (1184-1213 წწ.) სახელს უკავშირებს. "ოქროს ხანა" შუა საუკუნეების საქართველოში. თანამედროვე კვლევები დღემდე ეკლესიის მშენებლობას მე-13 საუკუნით ათარიღებს. იმ დროს სხალთის ხეობა ერისთავთ ერისთავებს აბუსერიძეებს ეკუთვნოდათ.
მას შემდეგ, რაც ოსმალეთმა დაიპყრო რეგიონი ( XVI ს.) ეკლესია იყო მიტოვებული. XIX საუკუნეში პირველად მონასტერი ქართველმა ოფიცერმა გიორგი ყაზბეგმა მოინახულა 1874 წელს.
მას შემდეგ, რაც 1878 წელს აჭარა რუსეთის ხელში გადავიდა, აქ იმყოფებოდა დ. ბაქრაძე და გრაფინია პ. უვაროვა.
დ. ბაქრაძეს მოჰყავს დოკუმენტი, საქართველოს მეფე ალექსანდრე I (1412-1442 წწ.) პერიოდში, რომლის თანახმადაც , სხალთის ეკლესია მცხეთის საპატრიარქო კათედრას ეკუთვნოდა.
1989 წლის ივნისში, სრულიად საქართველოს კათალიკოს პატრიარქმა ილია II ეწვია. 1990 წელს სხალთის ტაძარი აკურთხეს, როგორც მამათა მონასტერი.
სხალთის მონასტერი დიდი დარბაზული ეკლესიაა, შვიდი შვერილი წახნაგოვანი საკურთხეველით.ორი ძირითადი პორტალები სამხრეთით და დასავლეთით და დამატებითი კარით ჩრდილოეთით. იგი აგებულია რუხი თეთრი ქვით.
